Ignacy KrasickiBajki i przypowieściCzłowiek i suknia
1
PrzemocBrał się pewien do pręta chcąc wytrzepać suknię;
Ta, widząc się w złym razie
[1], żwawie
[2] go ofuknie:
«A, takaż to jest pamięć na usługi — rzecze —
Bijesz tę, co cię zdobi, niewdzięczny człowiecze!»
5Rzekł człowiek: «Ja nie biję, lecz otrząsam z prochu.
Zakurzyłaś się wczoraj, dziś trzepię po trochu,
Wybacz, z przykrych sposobów, kto musi, korzysta;
Gdybyś nie była bita, nie byłabyś czysta».
