Spis treści

      Maria KonopnickaPrzygoda nieuka

      1
      Na trzy mile, het, od Wólki,
      Każdy kotki zna Anulki,
      — Z czego? — może chcecie spytać.
      A no, bo się uczą czytać!
      5
      Mruczusiowi w lewo, w prawo,
      Elementarz jest zabawą;
      Filuś trafia też litery,
      Kładąc na nie łapki cztery.
      Ale Burek!… straszne rzeczy,
      10
      Co się ten kot nie nabeczy,
      Nie namiauczy przy czytaniu!
      Ba, przy sylabizowaniu!
      Woła Ania do nauki:
      A ten — smyrt — i dalej sztuki:
      15
      To w śpiżarni kąśnie szperki,
      To poruszy owcze serki.
      To go z kuchni i od garnka
      — A psik! — pędzi precz kucharka,
      A niech wróbla gdzie zaoczy,
      20
      Na najwyższą gałąź skoczy.
      Aż raz, patrzy, coś tu stoi.
      Chce polizać, lecz się boi,
      Nie wie co to, nie chce pytać,
      Napis jest — nie umie czytać.
      25
      Wącha, patrzy, aż ozorek
      Wystawiwszy, liznął korek…
      Jak nie miauknie! Jak nie wrzaśnie!
      — Gwałtu! — A to pieprz był właśnie.
      Boli, piecze, szczypie, strzyka,
      30
      Skórka zlazła mu z języka,
      Filuś się za boki chwyta…
      — A czemuż to waść nie czyta?