Spis treści

    1. Dom: 1
    2. Kondycja ludzka: 1
    3. Wieczór: 1
    4. Wieś: 1
    5. Wspomnienia: 1
    6. Łzy: 1

    pisownia s/z: nizkich > niskich

    Jan Kasprowicz Z chałupyI

    1
    Wieś, DomChaty rzędem na piaszczystych wzgórkach,
    Za chatami krępy sad wiśniowy,
    Wierzby siwe poschylały głowy
    Przy stodołach, przy niskich obórkach.
    5
    Płot się wali; piołun[1] na podwórkach;
    Tu rżą konie, ryczą chude krowy.
    Tam się zwija dziewek wieniec zdrowy
    W kraśnych[2] chustkach, w koralowych sznurkach.
    Wspomnienia, Łzy, Wieczór, Kondycja ludzkaSzare chaty! nędzne chłopskie chaty!
    10
    Jak się z wami zrosło moje życie,
    Jak wy, proste, jak wy, bez rozkoszy…
    Dziś wy dla mnie wspomnień skarb bogaty,
    Ale wspomnień, co łzawią obficie —
    Hej! czy przyjdzie czas, co łzy te spłoszy?!…

    Przypisy

    [1]

    piołun — własc. bylica piołun, roślina zielna z rodziny astrowatych, o ostrej woni i gorzkim smaku, używana jako lek na żołądek oraz do aromatyzowania wódek; w poezji symbol goryczy i smutku. [przypis edytorski]

    [2]

    kraśny a. krasny (daw.) — piękny; jaskrawy; czerwony. [przypis edytorski]