Spis treści

    1. Kondycja ludzka: 1
    2. Pogarda: 1
    3. Samotnik: 1
    4. Tłum: 1

    Jan KasprowiczOdi profanum volgus[1]

    1
    Pogarda, TłumCzemu uciekam od natłoku ludzi?
    Tak mnie niejeden pyta się, zdumiony…
    Czyż grzech, co z czoła zrzuca im korony
    Bożego piętna[2], we mnie wzgardę budzi?
    5
    Czym jest z tych karłów, co w dumie niezdrowej
    Wzniósłszy nad miarę serca i rozumu
    Kościół dla siebie, drżą, by dotyk tłumu
    Tej ich karcianej nie zniszczył budowy?
    Kondycja ludzka, SamotnikNie! nie! Ja w ciemnej swego wnętrza kaźni,
    10
    Jak ów pustelnik wyklęty ze świata,
    Z tej się zamykam bolesnej przyczyny —
    Aby nie czytać w oczach człeka-brata,
    W których swój obraz widzę najwyraźniej,
    Własnej słabości, ach! i własnej winy!…

    Przypisy

    [1]

    odi profanum volgus — „nienawidzę pospolitego tłumu”; początek słynnej ody [III, 1] Horacego; volgus: późniejsze vulgus. [przypis redakcyjny]

    [2]

    piętno — tu: znak, naznaczenie. [przypis edytorski]