Spis treści

Gustaw EhrenbergDźwięki minionych latPodróż na Syberyą

Siadł zwoszczyk na przodzie, koń dzwonkiem zadzwonił,

Kibitka leciała, jakby wiatr ją gonił,

I Moskwy szérokie mijała ulice;

Kacapy z brodami, rozdziawiwszy gęby,

„To Polak buntowszczyk!” mówili przez zęby

I na mnie zgłupiałe zwracali źrenice.

I ledwie czasami dziewica z uboczy,

To na mnie nieśmiałe podnosiła oczy,

To znowu je na dół spuszczała w milczeniu;

I ledwie czasami żałośnie a dumnie

Młodzieniec, przechodząc, zwracał wzrok swój ku mnie,

A wiele słów było w tém jedném spojrzeniu!

Jam siedział rozparty w kibitce wspaniale,

Kapelusz na bakier wcisnąłem niedbale,

J lulkę kochankę u swych ust uwiesił;

Rozsiadłem się lepiéj, miejsce’m zajął szérsze,

I takie zacząłem komponować wiersze:

(Lecz wprzódym kapelusz jeszcze głębiéj wmiesił).

Oj! jeszcze nie biéda, choć zima tak skrzepła;

Kajdany na nogach? to tylko dla ciepła;

A straż ta z żołnierzy? to przeciw złodziejom.

Wszak człowiek powinien czoła nawałnicy

Odważnie nadstawić, i na szubienicy

Dopiero, pod stryczkiem, plunąć w pysk nadziejom.

Oj! jeszcze nie biéda, póki lulkę palę,

I póki mi jeszcze pozwolą Moskale

Ugaszać cierpienia w gęstych kłębów tłumie;

Wszak tylko mil tysiąc, podróż niedaleka!

Więc jedźmy, więc jedźmy! bo co mnie tam czeka,

Ach tego mój język powiedzieć nie umie!

Oj! jeszcze nie biéda; kraj pełen uroku:

Tam Włochy są z lodu, tam noc trwa pół roku,

Tam śliczne dziewice jak klocki dębowe.

Dusze gorejące zawsze niebezpieczne;

Więc lepsze nam śniegi i mrozy odwieczne,

I lepsze pałace podziemne, grobowe.

Oj! jeszcze nie biéda; krainato śliczna,

Tam kwitnie szczególniéj sztuka dramatyczna,

Tam co dzień trajedye, morderstwa i męki;

Muzyką Sybirską miły brzęk łańcucha,

I razy batogów przyjemne dla ucha,

I hurra Kirgizów, i Polaków jęki!

Jam siedział rozparty w kibitce wspaniale,

Kapelusz na bakier wcisnąwszy niedbale,

Jam lulkę kochankę u mych ust uwiesił;

Rozsiadłem się lepiej, miejsce’m zajął szérsze,

A kiedy skończyłem komponować wiérsze,

Jam na łeb kapelusz jeszcze głębiéj wmiesił.