Krzysztof Kamil BaczyńskiPamiąteczki
1Pamiąteczki zasuszone — nieba róż.
Na pudełku tyrol i jabłoń.
Takie proste było wszystko: chleb i nóż,
a teraz gdzie opadło?
5Takie proste byłyby lata
— zasuszone dziś w książkach płatki.
Jak obrazki zielenią odczuć?
Niewypukłe obrazki, gładkie.
[Nie ma ciebie, nie będzie, po co
10szukać gwiazdek w czarnej sali?
Tylko pamięć wysycha — potok,
świat — klinika trocinowych lalek
[1].]
Dziecinnieje mi ziemia znów
zamykana w tajemnice pudełek.
15Oddalony smutek snów
jak nad śmiercią rzucona przełęcz.
Srebrny kluczyk. Nakręcane ptaszki —
— pomniejszone pozytywki zdarzeń.
A to wszystko maleńkie obrazki
20powieszone na potężnym konarze.